Artur Tabor znany jest nie tylko w środowisku fotografów przyrody. Jego charyzma, wiedza przyrodnicza a przy tym umiejętność dzielenia się swoją pasją z innymi sprawiło, że był popularnym twórcą wśród odbiorców w kraju i za granicą. Jego prace utrwalały w sposób wyjątkowy przyrodę, krajobraz pozwalając widzowi zajrzeć w nawet najdzikszy zakątek różnych regionów Polski i Świata. Od początku swojej pracy z aparatem interesował się doliną Bugu, która stała się częstym tematem jego wystaw, albumów a także filmów. O tej niezwykłej kranie pisał: „Bug jest rzeką niezwykłą z dwu podstawowych względów. To z jednej strony rzeka dzika i nieucywilizowana, kapryśna i kręta, jedna z ostatnich takich w naszej części Europy, urzekająca urodą piaszczystych łach i dziesiątków meandrów, którymi się wije wśród łąk, lasów i wzgórz. Jej dolina stanowi ostoję licznych rzadkich gatunków roślin i zwierząt, a przede wszystkim ptaków wodno-błotnych, dla których stanowi także ważny szlak migracyjny. Z drugiej strony na ukształtowanie nadbużańskiego krajobrazu w sposób równie silny, jak przyroda wpłynął człowiek. To dzięki działalności ludzi powstały tu świetnie wkomponowane w pejzaż tonące w zieleni wsie i miasteczka z drewnianą w większości zabudową, łąki z kopami siana i stadami krów i obsadzone wierzbami piaszczyste drogi. Ów harmonijny półnaturalny rolniczy krajobraz kulturowy, ukształtowany w wyniku wielowiekowego mądrego i umiarkowanego korzystania przez człowieka z darów przyrody jest w naszych czasach równie rzadki. cenny i godny ochrony, jak krajobraz dzikich puszcz i odludnych uroczysk”.
Wystawa „Bug – pejzaż nostalgiczny” ukazuje na wybranych pracach różnorodność, bezcenną wartość przyrodniczą, ale i zjawiskowy pejzaż przyrodniczy i kulturowy tej doliny. Osią wydarzeń jest oczywiście rzeka Bug i to wokół niej fotograf buduje różne opowieści. Prace przedstawiają piękno krajobrazu i bogactwo przyrodnicze doliny Bugu, ale również krajobraz nadbużańskich wsi i codzienność życia tutejszych mieszkańców.
Wystawę w Gminnym Ośrodku Kultury w Janowie Podlaskim czynna jest do 16 września 2022 roku. Wstęp wolny.
***
Notka biograficzna.
Artur Tabor (1968-2010) jeden z najwybitniejszych polskich fotografów przyrody. Urodził się w Radomiu w 1968 r. Ukończył Akademię Podlaską w Siedlcach. Od młodości był zafascynowany twórczością Włodzimierza Puchalskiego, który był dla niego niedościgłym wzorem. Fotografia przyrodnicza była wielką pasja jego życia. Przez wiele lat współpracował z czasopismami o tematyce przyrodniczej w Polsce, takimi jak m.in. Zwierzaki, Echa Leśne, Głos Lasu. Brać Łowiecka. Łowiec Polski, National Geographic, oraz agencjami zachodnimi m.in. z BBC (Nature Picture Library). Specjalizował się w fotografowaniu i filmowaniu zwierząt w ich naturalnym środowisku, szczególnie ptaków. Na podglądaniu przyrody spędzał kilka miesięcy w roku budując specjalne ukrycia w koronach drzew, wśród wodnych szuwarów lub wkopując się w ziemię – jak sam mówił, bawił się w Indian będąc dorosłym. Od 1998 roku zajmował się realizacją filmów o tematyce przyrodniczej. W 2001 roku zrealizował film „Podlaski Przełom Bugu”, który w 2002 roku zdobył I nagrodę na ogólnopolskim przeglądzie filmów o tematyce ekologicznej w Przysieku koło Torunia. W kolejnych latach powstały filmy przyrodnicze: „Nadbużański Park Krajobrazowy”, „Góry Stołowe”. „Dolina Krasnej”, „W obronie rzeki”. W 2005 ukończył dwa kolejne filmy „W krainie Jodły. Buka i Tarpana” oraz „Małopolski Przełom Wisły”. Był członkiem Związku Polskich Fotografów Przyrody, laureatem wielu nagród, m.in. Ludomira Benedyktowicza w dziedzinie artystycznej, Grand Prix w konkursie fotograficznym „Łowca Polskiego” im. Włodzimierza Puchalskiego oraz nagrody w Konkursie Polskiej Fotografii Prasowej. Jego prace można było podziwiać na wielu zbiorowych i indywidualnych wystaw fotograficznych. W roku 2002 wystawa indywidualna Artura pt. „Te co skaczą i latają” zdobyła I nagrodę przyznaną przez jury fotografików na Międzynarodowym Festiwalu Mikrosfera w Białowieży. Był autorem wspaniałych albumów fotograficznych „Bug Nadbużańskie Podlasie”, „ Z Bliska i Z Daleka. Piła i Okolice”, „Kathmandu-Szkice” oraz „Królestwo Dzikich Gęsi” (wspólny projekt z Przemysławem Szymańskim), „Bug – pejzaż nostalgiczny”, „Wisła – królowa rzek”. Jego najwybitniejszym dziełem był album „Sowy Polski”, do którego zbierał materiał ponad 8 lat. O skali fotograficznej trudności tego projektu świadczy fakt, że większość sów to ptaki prowadzące nocny tryb życia i dlatego ich fotografowanie wymaga oprócz wielkich umiejętności również wyjątkowego zaangażowania i pracowitości. Książka nawiązuje do słynnych albumów Włodzimierza Puchalskiego i oprócz zdjęć zawiera dużo informacji poświęconych każdemu gatunkowi oraz opisy przygód, jakie spotkały Artura podczas pracy nad albumem. Książka stała się bestsellerem na naszym rynku i cały jej nakład rozszedł sie błyskawicznie. Wszyscy. którzy mieli okazję poznać go osobiście podkreślają jego pogodę ducha i entuzjazm. Ze swadą opowiadał o swojej pasji, o przygodach, o ukochanym Bugu. Wraz z Tomaszem Kłosowskim popularyzował polska przyrodę w dokumentalnym cyklu TVP „Dzika Polska”. Artur Tabor zginął tragicznie 2 lipca 2010 roku w Mongolii. W uznaniu zasług Senat Rzeczypospolitej Polskiej odznaczył pośmiertnie Artura Tabora medalem „Dobro Rzeczypospolitej Najwyższym Prawem”. W dniu 10 maja Radni Gminy Jedlnia-Letnisko nadali Arturowi Taborowi tytuł „Honorowy Obywatel Gminy Jedlnia-Letnisko”.
Źródło: Materiały promocyjne wystawy, GOK w Janowie Podlaskim
